CAHİLİM
Yaklaştıkça küçülen bir görüntü... Kendinden korkan bir insan... Hırslı, hesaplı, içten pazarlıklı... Kendini bilmeyerek soluk alan, hayli geçkin... Yüzü kırışmış, kendini korkusuz sanan, çekingen ruh... Gerçeği kendine yontan, gerçek fukarası, hayal düşkünü, şımarmaya hazır deli gönül... Yağmur yağsa farklı anlam yükleyecek kadar pişkin... Deli gibi kendine güvenen ya da öyle göstermeye çalışıp deliren, sakinliğe sığınan edalı tavır... Ne kadar güzel konuşuyorum, bir dehayım diyen asil vicdanlı, hoyrat yürek... Bugün böylesin, yarın başka... Dün çok güçlüydün, bugün yasta... Seviyorsun çılgın kimliğini, keşke yakıştırsaydın bunu kendine, ağlamasaydın yalandan, gerçekten güçlü olsaydın... Neyim var diyip acılandırma haline, yıllarca hüküm sürdün masum insanların üstüne... Çocukları küstürdün, temiz yürekleri kirlettin, insanlıktan nasibini almamaya yemin ettin... Duygusal görünüp, hislendirdin... Bir canavar gibi ortalığı alevlendirdin... Yedisinde neydin, yetmişinde o... Temiz duygula