Selin

Yürüyor... Siyah saçlı, beyaz yüzlü, gözleri koyu, sesi tok genç kız... Ben hiç geçmişe takılmadım diyor, içinden geçirdiği seslerle... Kendimi kapatmadım, sadece birşeyleri hatırlamak istedim... Bir çelişki yaşadım böylece, kalbimin gölgesinde barındım... Ağladığımda gizlendim, güldüğümde neşelendim... Sakin rüzgarlarda ruhumu oradan oraya gönderdim... Beyaz kağıtlar elimde hiç bulamayacağım yerlere özlemi dile getirmek istedim... Aslında gördüğü mavi bir okyanus ya da yağan beyaz karlar değildi. Uzun bir müddet ayrı kaldığı kendini dinleyiş eğlencesiydi. Yürürken sokaklardan geçiyor, akşam olmak üzere iken serinleten rüzgar huzuru çağrıştırıyordu... Düşünmekten kaçınmak insanın en çok istediği şeylerden biriymiş... Duydukları kızıl bir akşamda yankılanıyordu... Hayatın kontrolü her zaman insanın kendi elinde değildir diye geçirdi içinden... Susmak bazen en akıllıca seçimdir, yapmam gereken de bu olmalı, gerçek olan ne ise o olmalı... Kağıtları rüzgarda savrulacak gibi oluyor, elini h

Her şey bir istekle başladı... Belki de isteklerin sonsuz olduğunu düşünemiyor o anda insan... Sadece iyi ve tatmin edici bir sonuç bekliyor... Karakter, kültür, kişilik, yaş, bakış açısı, inançlar, duygu, fikir, düşünceler vb. isteklerin yönünü belirleyebiliyor. Ömür denilen süreçte, bazı şeyler için erken, bazı şeyler için geç olabileceğinin düşünülmesi bir sınırlayıcı etki yaratabiliyor. Erken ya da geç... Neye göre ? Erken olsa ; yaşanacak, planlanacak başka şeyler var, biraz bekleyebilir düşüncesi ağır basıyor... Geç denildiğinde de o kadar çok şey yaşadım ki, yoruldum, gücüm yok belki de hevesim... Artık geç kaldım, kafamı dinleyeyim, bu saatten sonra kendini yormaya gerek yok düşünceleri baskınlaşabiliyor... Belki de hiçbir şey için geç değil, hiçbir şey için erken de değil. Sadece hazır olmak, hazırlanmak, düşünmek, tasarlamak ve eyleme geçmek gerekli olan... Akıp geçen zaman bazen olması gerekeni bazen en alakasız olanı, kimi zaman da tam olarak istenilen ne ise onu katıyor ya