DURUNCA..
Aldığım bir hediye gibi yüzün... Hüznünde ağlamaklı bir yara... Göğün altında yarım bir mutluluk... Yaşayacağım bu anı biliyorum... Geldiğinde göklerdeki fırtına... Izdırap siyah bir kalp olur... Belki sonu sanılandan iyi olur... Herşey bitmedi... Gökler açılınca yeni bir umuda... Sarsılınca boylu boyunca... Bir mutluluğa yelken açıp, Geri verecek yitirilenleri... Yoksa yaşayamazdım ben böyle... Neye güvenecektim... Neye bel bağlayacaktım... Sevmiyorum hüznü... Beni benden alıyor... Sen rüzgarlarda üşüsende... Hep aynı son yaşananlar... Herkeste bir acı... Dünyanın başlangıcından bir sirayet... Durgun deniz, kendinden geçmiş... Sıcaklık azalmış karşılıklı... Işıklar sönmüş, yağmur başlamış... Hiçbir şey eskisi gibi olmasada... Bir mutluluğun yüzü parlar yeni bir dünyada... Her yapılan bir sonuç, yapılması gerekmesede... Mutlu olmak zor... Ne istediğinden emin değilken... Sevmek, korkuların esaretinde nefes alıyor... Acı rüyalarda görünüyor, bir şey bilmezken... Bir yolcu gibi, kalkacak