SONSUZLUĞA UZANMAK
Güzel bir gün... Sakin, derin, huzurlu... Yeşil vadilerde başını gökyüzüne kaldırmak gibi biraz... Sorgusuz sualsiz yeni bir dünyaya yelken açmak gibi... Sustuğumda içimdekileri uzaklara savurduğum sevinçli bir an... Dalgalı denizi değil, parlak ışığı hissetmek gibi... Uzun yollardan yeni rüzgarlara teslim olmak, uzun gelgitlerden çıkarak... Mutluluğun taze rüyasında, sade bir yaşama rüyalarını teslim etmek... Korkularını unutmak, sıkıcı anlardan kurtulmak... Sevdiğim şeyleri geri alırken, sonsuzluğa uzanmak... Bugün kendime bir hediye vermek istiyorum... Ne zamana kadar sürerse bu keyifli an... Her şeye açık bir kalpte, ılık rüzgarları unutmuş gibiyim... Gelecek belirsiz, dünya sıcak... Bu akış sancısız, kaybolmamış zamanlar... Acıdığım birkaç insan... Kendini zararlı yollara bırakmış... Herkesin sorumluluğu kendine yetmeli... İyi olan ne varsa, benim olmalı... Neyi hakediyorsan o olmalı... Sessizlikte seslere akmalı... Soluk almak bambaşka bir anlama gelmeli... Gerçeklik bir hezimet